Internationaal Jongerenkamp 2022
31 augustus 2022
Internationaal jongerenkamp in Giengen an der Brenz 29 juli tot 7 augustus 2022
Vrijdagavond 29 juli 20 uur Utrecht CS: een groep NCS’ers staat klaar voor de nachttrein naar Augsburg HBF om daar over te stappen in boemels naar Giengen. We kennen elkaar allemaal, van onze verenigingen door het hele land en door de twee mini kampen die we tijdens corona tijd hebben kunnen organiseren maar nu is het tijd voor het echte werk: Solijugend, we komen eraan!
Corona is en blijft aanwezig: we hebben allemaal een test gedaan voor we weg gingen, tijdens de reis moeten we maskers op zodra we de grens overgingen en op kamp is het eerst: testen! Best wel stress want stel je toch voor er zit een = tussen….. gelukkig zijn wij okay maar er is dan al een auto met vertalers teruggestuurd want die waren wel positief getest.
De hele week komen we het masker verhaal tegen en halverwege moeten we nogmaals testen (niemand mag ontbijten voor iedereen negatief getest is) en we merken ook dat het voor veel mensen een grote impact op hun leven heeft (gehad) deze tijd van eenzaamheid en naar schermen staren om contact te hebben.
Wat we zoal deden: leuke gesprekken voeren met andere jongeren/volwassenen uit landen als Duitsland, Polen, Oekraïne, Turkije, Ierland, Algerije, Tunesië, Tsjechië en Slowakije, sport, zwemmen, culturele markt op klompen, bezoek aan voetbalstadion Heidenheim, bezoek aan Charlotte grotten, kijkje nemen bij de brandweer, dagtrip met gids naar Ulm, bezoekje aan Steiff museum, workshops, knutselen waarbij de Nederlandse groep een groot deel van het vouwen van 1000 kraanvogels voor hun rekening nam, kamp olympiade, stadsrally en onze eigen activiteit de Dutch Watergames. Ook een bezoek aan de burgemeester van Giengen die wij complimenteerde met het fantastische zwembad voor zo’n relatief kleine gemeente- hij vond dat zo leuk te horen dat we daarna allemaal gratis mochten zwemmen!
Vrijdagavond 29 juli 20 uur Utrecht CS: een groep NCS’ers staat klaar voor de nachttrein naar Augsburg HBF om daar over te stappen in boemels naar Giengen. We kennen elkaar allemaal, van onze verenigingen door het hele land en door de twee mini kampen die we tijdens corona tijd hebben kunnen organiseren maar nu is het tijd voor het echte werk: Solijugend, we komen eraan!
Corona is en blijft aanwezig: we hebben allemaal een test gedaan voor we weg gingen, tijdens de reis moeten we maskers op zodra we de grens overgingen en op kamp is het eerst: testen! Best wel stress want stel je toch voor er zit een = tussen….. gelukkig zijn wij okay maar er is dan al een auto met vertalers teruggestuurd want die waren wel positief getest.
De hele week komen we het masker verhaal tegen en halverwege moeten we nogmaals testen (niemand mag ontbijten voor iedereen negatief getest is) en we merken ook dat het voor veel mensen een grote impact op hun leven heeft (gehad) deze tijd van eenzaamheid en naar schermen staren om contact te hebben.
Wat we zoal deden: leuke gesprekken voeren met andere jongeren/volwassenen uit landen als Duitsland, Polen, Oekraïne, Turkije, Ierland, Algerije, Tunesië, Tsjechië en Slowakije, sport, zwemmen, culturele markt op klompen, bezoek aan voetbalstadion Heidenheim, bezoek aan Charlotte grotten, kijkje nemen bij de brandweer, dagtrip met gids naar Ulm, bezoekje aan Steiff museum, workshops, knutselen waarbij de Nederlandse groep een groot deel van het vouwen van 1000 kraanvogels voor hun rekening nam, kamp olympiade, stadsrally en onze eigen activiteit de Dutch Watergames. Ook een bezoek aan de burgemeester van Giengen die wij complimenteerde met het fantastische zwembad voor zo’n relatief kleine gemeente- hij vond dat zo leuk te horen dat we daarna allemaal gratis mochten zwemmen!
Het kamp is natuurlijk leuk door de mensen die mee gaan, zo is de Nederlandse groep altijd op tijd, ontbijten we altijd samen, doen we leuk mee aan alle activiteiten en spreken we onze talen. Op de laatste avond was er gelegenheid iets over ons te laten zien en wij deden een nogal hilarisch stukje over zwemmen: leszwemmen, waterpolo, wedstrijdzwemmen, kunstzwemmen en reddend zwemmen toen er opeens een haai door het zwembad zwom. We hebben dit gefilmd maar van het lachen viel de telefoon wel af en toe uit...
Zowel met volleybal als met voetbal vielen we dit jaar in de prijzen, niet persé als Nederland maar onze mensen deden ook met andere landen mee: we hebben zelfs een Nederlandse topscoorder bij de dames: ik kan me in al mijn jaren kamp historie niet herinneren dat iemand meer doelpunten heeft gescoord dan Belinda.
Het afscheid was ook nu een grote kring met gezamenlijk "Leaving on a jetplane" zingen en natuurlijk is iedereen moe en heeft iedereen een slaaptekort van jewelste maar je ziet aan allen dat het een goed kamp was en dat het heerlijk was elkaar weer te zien!
Terugreis was in tegenstelling tot de heenreis zonder enige vertraging en ook het aantal mensen dat op onze gereserveerde plekken was gaan zitten viel een keer reuze mee- gelukkig valt er prima te slapen in de ICE.
De Solijugend leiding heeft ons gevraagd volgend jaar weer te komen en dat zullen we dan maar doen! Nu eerst over een paar weken de reünie om herinneringen op te halen en na te genieten van een unieke gelegenheid om met mensen van allerlei nationaliteiten en achtergronden een week samen te zijn. We waren dit jaar een Erasmus+ project en dat betekende dat de workshops met Ierland en Turkije voor ons verplicht waren maar ook dat een deel reiskosten vergoed werd. Dit is niet ieder jaar het geval dus reken er niet op voor volgend jaar!
Verslag: Els de Vos
Zowel met volleybal als met voetbal vielen we dit jaar in de prijzen, niet persé als Nederland maar onze mensen deden ook met andere landen mee: we hebben zelfs een Nederlandse topscoorder bij de dames: ik kan me in al mijn jaren kamp historie niet herinneren dat iemand meer doelpunten heeft gescoord dan Belinda.
Het afscheid was ook nu een grote kring met gezamenlijk "Leaving on a jetplane" zingen en natuurlijk is iedereen moe en heeft iedereen een slaaptekort van jewelste maar je ziet aan allen dat het een goed kamp was en dat het heerlijk was elkaar weer te zien!
Terugreis was in tegenstelling tot de heenreis zonder enige vertraging en ook het aantal mensen dat op onze gereserveerde plekken was gaan zitten viel een keer reuze mee- gelukkig valt er prima te slapen in de ICE.
De Solijugend leiding heeft ons gevraagd volgend jaar weer te komen en dat zullen we dan maar doen! Nu eerst over een paar weken de reünie om herinneringen op te halen en na te genieten van een unieke gelegenheid om met mensen van allerlei nationaliteiten en achtergronden een week samen te zijn. We waren dit jaar een Erasmus+ project en dat betekende dat de workshops met Ierland en Turkije voor ons verplicht waren maar ook dat een deel reiskosten vergoed werd. Dit is niet ieder jaar het geval dus reken er niet op voor volgend jaar!
Verslag: Els de Vos
2022-08-31
IJK 2022
Nog een paar foto's!
